Qadir Nadery (°1981) werd geboren in een klein dorp in Afghanistan. Daar hielp hij zijn vader op het veld. Een school was er niet. Op zijn vijfentwintigste trekt hij naar de hoofdstad Kabul om de internationale troepen te helpen die zijn land komen bevrijden. Hij werkt o.a. in het KAIA-kamp (Kabul International Airport) voor de ISAF (International Security Assistance Force) en in een afdeling van de Franse ambassade. Hij leert Engels uit kranten die de Amerikanen achterlaten. Als de taliban te weten komen dat hij voor de internationale troepen werkt, willen ze zijn vel. Hij slaagt er echter in om met vrouw en kinderen op tijd te vluchten. Zijn vader wordt vermoord en zijn huis in brand gestoken. Uiteindelijk belandt hij in België waar hij asiel vraagt. Die strijd duurt vier jaar. Ondertussen leert hij voldoende Nederlands om samen met auteur Leo Bormans lezingen te geven en het boek 'De knikkers van Qadir' te schrijven. (Qadir Naderyis een schuilnaam, want de oorlog is niet gedaan.)