Wanneer men het heeft over havens in Vlaanderen dan vallen meestal de namen van Antwerpen, Gent en Zeebrugge. De rol van Oostende als havenstad is inderdaad op de achtergrond geraakt. Georges Allaert, geboren en getogen Oostendenaar, ziet het met lede ogen gebeuren. Vanuit zijn rol als academicus belicht hij in dit boek de maatschappelijke, ruimtelijke en economische dynamiek van de Oostendse haven in de voorbije decennia. Hij schetst de ontwikkeling van de haven in de voorbije eeuwen en komt zo onvermijdelijk ook terecht bij de figuur van koning Leopold II. De ingrepen en de schade ten gevolge van twee oorlogen blijven evenmin onvermeld. De beschrijving van de meer recente periode is des te interessanter omdat de auteur als wetenschapper in enkele belangrijke advies- en bestuursorganen heeft gezeteld. Op die manier maakte hij enkele belangrijke beslissingen en evoluties uit eerste hand mee. Het verdwijnen van het ferryverkeer, de komst van een bedrijvenpark, het verdwijnen van allerlei kleinere havenactiviteiten, de dreigende immobiliënmarkt,... het is een greep uit de evolutie die hij ziet gebeuren. De Oostendse haven, lange tijd een echte bron van inkomsten, taant weg en wordt miskend ten voordele van de andere Vlaamse havens. Allaert brengt een boodschap van hoop voor de toekomst. Nieuwe evoluties (energie) bieden kansen, grote uitdagingen (klimaat) scheppen mogelijkheden voor Oostende. Met dit boek zet Georges Allaert, die eind september 2013 op pensioen gaat, een punt achter zijn officiële academische carrière als ruimtelijk en economisch planner. De publicatie biedt echter meer dan stof tot nadenken. Dankzij de bijdrage van Firmin De Maître (gewezen persfotograaf bij De Standaard) krijgt de lezer tientallen unieke beelden uit de Oostendse haven en de Oostendse context.