Elk levensverhaal is een opeenvolging van successen en mislukkingen. Aan de successen herinneren we graag. Mislukkingen plegen we te verdringen. Nochtans zijn beide innig met elkaar verweven. Een mislukking scherpt de strijdlust aan en heel wat overwinningen zijn geboren uit tegenslagen. Luctor et emergo. Ik worstel en ik kom weer boven...' (uit de proloog) Dit zijn de memoires van Wilfried Martens (1936), premier van negen Belgische regeringen (1979-1992), Europarlementsliden voorzitter van de EVP. Wilfried Martens begon zijn politieke loopbaan als adviseur in verscheidene ministeriële kabinetten. Van 1967 tot 1971 was hij voorzitter van de CVP-Jongeren. In 1972 werd hij verkozen tot voorzitter van de CVP, een functie die hij uitoefende tot zijn premierschap in 1979. Sinds 1992 was hij Minister van Staat. Van 1990 tot oktober 2013 was hij voorzitter van de Europese Volkspartij. Wilfried Martens overleed op 9 oktober 2013.