Luisteren naar kansarme kinderen zelf, is het vertrekpunt om hen echt vooruit te helpen. Wie aan leerkrachten vraagt hoe ze kijken naar kinderen in kansarmoede, krijgt vooral structurele kenmerken als antwoord: voedseltekort, weinig geld, bedreigde gezondheid, ... Wie luistert naar hoe de kansarme zijn basisschool heeft ervaren, krijgt een ander verhaal: verstoorde identiteitsontwikkeling, stress, cognitieve dysfuncties, ...Via getuigenissen en bevragingen toont dit boek het verschil in thema's tussen beide belevingswerelden. Het diept uit welke thema's er echt toe doen voor de betrokkenen en geeft een leidraad om aan de slag te gaan.