Oponthoud aan de slagbomen

"Net voor de middag komen we bij het begin van de pas aan, waar een ambtenaar en een militair zich bij een slagboom oeverloos zitten te vervelen. Ze kijken de papieren van iedereen nauwlettend na. Tijdens het oponthoud aan de slagbomen koop ik van een toekijkende jongen een traditionele Tibetaanse hoed. Het is een van de impulsaankopen die de reiziger zich soms permitteert als hij in verre streken plotsklaps denkt zich iets te moeten aanschaffen dat van hoge goudwaarde is, maar waarvan het vermoed bestaat dat de plaatselijken dat nog niet doorhebben."

"Het enige dat in me opkomt, is nog gas bijgeven."

De hoed van de dode Tibetaan

"Na wat gehakketak over de prijs, besluit ik af te ronden met een paar intelligent, antropologische vragen: 'Waar komt die hoed vandaan?' 'Van mijn oom.' 'Het lijkt me nog een hoed in goede staat. Waarom doet uw oom hem weg?' 'Hij is dood.' Op slag wordt duidelijk dat ik in het verre vaderland volstrekt niet met dit hoofddeksel zal kunnen aanvangen, en in een poging om het goed te maken, wil ik de hoed teruggeven. Hij mag het geld houden. Het ventje begrijpt er niks van. Maar de hoed accepteren wil hij evenmin.Uiteindelijk begrijp ik dat hij speciaal voor de verkoop van de hoed vanuit zijn dorp naar het checkpoint is gekomen. Hij vindt dat hij er een goede prijs voor heeft gekregen. Business is business. En verkocht is verkocht. En zo heb ik er een hoed-met-een-verhaal bij. De hoed van een dode Tibetaan uit Spiti."